ទុកមនុស្សល្អកំទេចមនុស្សអាក្រក់ (ទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាមហាយាន)

១. “មនុស្សអាក្រក់គួរតែត្រូវកំទេចចោល ហើយបញ្ញាជនគួរតែត្រូវគោរពលើកតម្កើង។ ចូរធ្វើខ្លួនជាមនុស្សស្មោះត្រង់ តែត្រូវចេះការពារមនុស្សល្អ”។

២. ព្រះរាជាខ្លាំង ត្រឹមមានឈ្មោះជាវីរបុរសរបស់ប្រទេស តែបញ្ញាជនរស់នៅក្នុងផែនដី បើទៅដល់ទីណា មានមនុស្សម្នារគោរពឱ្យតម្លៃគ្រប់ទីកន្លែង។ មនុស្សធម្មតារស់នៅគោរពច្បាប់ គោរពទម្លាប់ គោរពវប្បធម៌សង្គម តែបញ្ញាជនរស់នៅគ្មានជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងប្រព័ន្នច្បាប់សង្គម រស់នៅមិនរណបវប្បធម៌សង្គមណាមួយឡើយ។

៣. បុគ្គលប្រភេទនេះរស់នៅក្នុងសេចក្តីល្អដ៏ត្រឹមត្រូវ គោរពមនុស្សក្នុងនាមជាមនុស្ស តែពុំមែនគោរពឋានៈសង្គមរបស់មនុស្សទេ។ អ្នកក្រគោរពអ្នកមាន ដោយរំពឹងថាអ្នកមាននឹងផ្តល់ក្តីអាណិតអាសូរធ្វើទានខ្លះ។ មនុស្សអវិជ្ជាគោរពអ្នកចេះពីព្រោះតែគេមានចំណេះដឹង តែបញ្ញាជនគោរពអ្នកចេះពីព្រោះតែគេនោះមានសីលធម៌និងគុណធម៌។ នេះហៅថាបញ្ញាជនពិតប្រាកដ។

៤. បញ្ញាជនដឹងហេតុនៃសេចក្តីអាក្រក់ ស្គាល់ឬសគល់ដែលបង្កើតមនុស្សអាក្រក់។ ដូច្នេះ បញ្ញាជនដឹងថាគួរកំចាត់មនុស្សអាក្រក់ក្នុងកាលៈទេសៈណា ឬទុកឱកាសឱ្យមនុស្សអាក្រក់កែខ្លួនសិន។ ក្នុងទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនាមហាយាននេះ (Mahāyāna Buddhism) មានលក្ខណៈពុំព្រងើយកន្តើងនឹងសេចក្តីអយុត្តិធម៌ដែលបង្កឡើងដោយមនុស្សអាក្រក់ឡើយ។ បញ្ញាជនជាបុគ្គលស្អប់បាបនិងស្អប់ទង្វើអាក្រក់ តែវិធីកំចាត់ទង្វើអាក្រក់ គឺពុំមែនត្រូវប្រើវិធី អាក្រក់ជាងនោះទេ៕

“Harmful people should be tamed; The wise should be reverenced. Fill your treasury with honest deeds, and protect your fellow men.”

______
ទស្សនៈដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ “Elegant Sayings Dharma”

ប្រភព៖ឡាំ លីម